Ιάκωβος Σιανούδης, “Ψυχο-διηγήματα”
ΒΙΒΛΙΟ|
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΤΙΒΩΝ ΠΟΥ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΤΟ «ΓΙΑΤΙ» ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΜΑΣΤΕ
Καθένας από εμάς κουβαλάει μια πυξίδα που λέγεται παιδικό βίωμα. Κι όσο πιο αιχμηρούς δείκτες έχει αυτή η πυξίδα, τόσο αντί να μας δείχνει τον δρόμο, ματώνει την ψυχή μας.
Τι μας οδηγεί στις επιλογές μας και από πού πηγάζουν τα συναισθήματα χαράς ή ματαίωσης που μπορεί να βιώνουμε; Γιατί επιλέγουμε τους συντρόφους που επιλέγουμε, ποιες είναι οι ανάγκες μας και το “γιατί” πίσω από αυτές; Τι θέλουμε και τι πραγματικά αντέχουμε; Ποια είναι η θέση του “Εγώ” μέσα στο “Εμείς” και πώς οι πρώιμες εμπειρίες της ζωής μας καθορίζουν τον ενήλικο κόσμο μας; Ποιος είναι ο τρόπος να οδηγήσουμε τον εαυτό μας στην εκτίμηση, την ευτυχία και τη συναισθηματική ισορροπία; Ποιος είναι ο τρόπος να μας γνωρίσουμε και να μας αποδεχτούμε;
Η δουλειά μου μοιάζει πολύ με αυτή του μεταλλουργού. Μου δίνεις ένα ξίφος και εγώ το ψήνω σε υπερυψηλές θερμοκρασίες μέχρι να γίνει πύρινα κόκκινο. Δεν το δίνω πίσω ακόμα γιατί όποιος το πιάσει θα καεί από τη φωτιά του. Ύστερα, το σφυρηλατώ μέχρι να μαλακώσει. Πάλι δεν το δίνω πίσω γιατί, αυτή τη φορά, είναι τόσο εύθραυστο που θα σπάσει στα χέρια των άλλων. Έπειτα, το πλάθω και το πλάθω και το βουτάω σε παγωμένο νερό να σκληρύνει πάλι, μέχρι που στο τέλος δεν μοιάζει με ξίφος πια. Τότε, το δίνω πίσω. Έτσι είναι και η ψυχή αφού κι εκείνη με μέταλλο μοιάζει. Και το μέταλλο, για να αλλάξει σχήμα, πρέπει πρώτα να λιώσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Εισαγωγικό σημείωμα
Το χάδι από το ακρωτηριασμένο χέρι
(Για το έμφυτο στοιχείο της αγάπης και τον επίκτητο τρόπο της)
Αγαπώ μόνο απ’ το περίσσευμα
(Για τη λανθασμένη έννοια της αυτοθυσίας)
Η βαλίτσα με την προίκα
(Για τα βιώματα που κουβαλάμε από παιδιά)
Η παλίρροια και το βουνό
(Για τις κρίσεις πανικού)
Η σκανδαλόπετρα του βουτηχτή
(Για τον θυμό)
Η σχέση, το τρίτο πρόσωπο
(Για τη συντροφικότητα)
Η ταμπέλα που εμπόδιζε
(Για τις ταμπέλες και τους χαρακτηρισμούς)
Ο θρήνος της Ηλέκτρας
(Για το Οιδιπόδειο στο κορίτσι)
Ο κήπος με τις καμέλιες
(Για την ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση)
Οι μύλοι της ενοχής
(Για την ενοχή)
Τα τέσσερα μοναχοπαίδια της οικογένειας
(Για τον ερχομό νέων μελών στην οικογένεια)
Το αβγό
(Για τον εξαρτητικό σύντροφο)
Το άδειο κουτάλι
(Για τη νευρική ανορεξία)
Το ανθοκήπιο της συντροφικότητας
(Για τη συντροφικότητα και την αυτονομία)
Το άρμα που οργώνει τη ζωή
(Για τις ανάγκες και τους φόβους)
Το βάζο με τους ρόλους
(Για τη συμβολή της οικογένειας στον σχηματισμό των διαταραχών)
Το δοξάρι
(Για τη ζήλια)
Το ξηλωμένο πουλόβερ
(Για την αποδοχή)
Το λευκό πουκάμισο
(Για το Πρέπει και το Θέλω)
Το πώμα της ψυχής
(Για τον ναρκισσισμό)
Το στενό ζιβάγκο
(Για την υστερία)
Το δικαστήριο των αφρόντιστων
(Για την πραγματική φροντίδα των σχέσεων)
Το όριο στην επαφή
(Για την πραγματική έννοια των ορίων)
Αυτό που θέλω και αυτό που αντέχω
(Για τον φόβο της επιθυμίας)
Σ’ αγαπώ και σε μισώ
(Για την αμφιθυμία)
Το πνεύμα στο λυχνάρι
(Για την παντοδυναμία του θύματος)
Η ανάγκη μου να γίνουμε Ένα
(Για τον φόβο της αυτονομίας)
Θα με πάρεις μια αγκαλιά;
(Για τη φροντίδα τον εαυτού)
Οι ομόκεντροι κύκλοι
(Για τον ρόλο των σχέσεων)
Εκδότης | ΑΓΓΕΛΑΚΗ |
Χρονολογία Έκδοσης | Φεβρουάριος 2019 |
Αριθμός σελίδων | 230 |