Της αγάπης

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΣΙΑΝΟΥΔΗΣ
Bsc Ψυχολογίας, Συνθετικός Ψυχοθεραπευτής-Συγγραφέας|

Υπάρχει μια διαδρομή που μπορεί να ακολουθήσει κανείς και να καταλάβει μόνος του τι σημαίνει να αγαπάει και να τον αγαπούν. 

Ο δρόμος να φτάσει κάποιος σε αυτό που είναι αγάπη, είναι να περάσει μέσα από όλα αυτά που δεν είναι.

Εάν έχεις μάθει ότι η αγάπη είναι στέρηση, κάνεις λάθος. Η αγάπη δεν είναι στέρηση. Πώς θα μπορούσε κάτι που είναι φτιαγμένο να περιέχει δύο ανθρώπους, να στερεί;

Εάν θεωρείς ότι η αγάπη είναι έλεγχος, κάνεις επίσης λάθος. Η αγάπη δεν είναι έλεγχος. Πώς θα μπορούσε το συναίσθημα να διοχετευθεί μέσα από κάτι τόσο ασφυκτικό;

Εάν σου έχουν πει ότι η αγάπη είναι ταλαιπωρία, λάθος σου είπαν. Η αγάπη δεν είναι ταλαιπωρία. Πώς θα μπορούσε κάτι το οποίο είναι φυσική τάση της ζωής να ταλαιπωρεί τον φορέα της;

Εάν σου είπαν ότι είναι βάσανο, πόνος ή μαρτύριο, σε ξεγέλασαν. Η αγάπη δεν είναι βάσανο. Δεν είναι πόνος, ούτε μαρτύριο. Βάσανο την κάνουν οι ανθρώποι που νομίζουν ότι το να πονούν είναι δείκτης του πόσο αγαπούν.

Εάν νομίζεις ότι όσο περισσότερο έλεγχο ασκείς σε κάποιον, τόσο τον αγαπάς, γελιέσαι. Εάν νομίζεις ότι όσο απαγορεύεις στον άλλο να υπάρχει έξω από εσένα, τόσο ενδιαφέρεσαι για εκείνον, γελιέσαι επίσης. Και εάν νομίζεις ότι όλα αυτά τα κάνεις για το καλό του, εδώ κι αν γελιέσαι. 

Εάν νομίζεις ότι όσο στερείς, ή ταλαιπωρείς τον άλλο, τόσο περισσότερο τον φροντίζεις, το μόνο που φροντίζεις είναι ο φόβος σου. Εάν, τέλος, νομίζεις ότι όσο στερείς τον εαυτό σου, τόσο θα ανταμοιφθείς για αυτό μ’αγάπη, εδώ γελιέσαι το περισσότερο. 

Εάν έμαθες ότι η αγάπη είναι όλα αυτά που δεν είναι, ότι είναι όλα τα παραπάνω, έχεις πλανηθεί. Έχεις πέσει θύμα. Αυτό είναι το μόνο και πραγματικό θύμα. Εκείνο που το έπεισαν ότι δεν μπορεί να αγαπήσει για όλα όσα γεννήθηκε και αντάλλαξε τον αυθορμητισμό του, το θάρρος του, με το φόβο.

Η αγάπη είναι φυσική τάση της ψυχής, ανάγκη για συνάντηση, για σύνδεση. Όσα σου έμαθαν ότι δεν είναι, είναι όσα δεν τόλμησαν. 

Όταν φύγουν όλα τα παραπάνω, όταν καθαρίσει η αγάπη σου από τη στέρηση, τον πόνο και την ταλαιπωρία, τότε θα έχεις κερδίσει το πιο αυτονόητο δικαίωμα. Να αγαπάς για αυτό που θες εσύ να αγαπήσεις.