Χωρίς τον έρωτα…

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΓΑΟΥΤΣΗΣ
Συνθέτης-Στιχουργός|

Χωρίς τον έρωτα καμιά ζωή και κανένας θάνατος δε θα ΄χε νόημα.

Δε με έπειθε πλέον κάτι περισσότερο απ΄αυτό…
μα εγώ εκεί…να αρνούμαι να δω το σύννεφο για στεριά,
ακόμα κι αν κάποτε πιάστηκα από την άκρη του
για να μη με ρίξει ένας άνεμος πραγματικότητας που λυσσομανούσε.

Ποιος; Εγώ…
…που αιθεροβάμονας ξεκίναγα και παρ΄όλ΄αυτά,
πάντα κατέληγα να έχω λίγη από τη γεύση του ανέφικτου στα χείλη.
Μη νομίζεις όμως…δεν έβρισκα πάντα από κάπου να πιαστώ ή κάτι να φιλήσω.

Για να με βλέπεις να γυρεύω τις γεύσεις των φιλιών
και όχι τα ίδια τα φιλιά,
για να με βλέπεις να γυρεύω σωτήρια της τελευταίας στιγμής κλαδάκια
και όχι τον ίδιο τον κορμό,
για να με βλέπεις να γυρεύω τις σπίθες από ένα Όνειρο
και όχι τη φλόγα που το χαρακτηρίζει,
για να με βλέπεις να τρέχω πίσω απ΄την ελπίδα κουτσαίνοντας
και όχι μ΄απειλητικές γρήγορες δρασκελιές,
σημαίνει πως κάποτε,πέρασε από πάνω μου πραγματικότητα.

Χωρίς τον έρωτα καμιά ζωή και κανένας θάνατος δε θα ΄χε νόημα.

Πηγή: http://www.themachine.gr